Hani hep diyoruz ya, bu ülke ilerleyecek, gelişecek, muasır medeniyetler seviyesine çıkacak...Siyasi görüşü ne olursa olsun, herkesin kafasında bir ilerleme ve refah toplumuna ulaşma düşüncesi var. Ama, bunun gerçekleşmesi çok zor görünüyor. Hemen, siyasi açıdan yaklaştığımı düşünebilirsiniz, ama öyle değil. Türkiye’nin ilerlemesinin önünde aslında çok basit ama üstesinden gelmesi bir o kadar zor bir mesele var: sıra bekleme alışkanlığının kazandırılması... Bu sabah bir kadın, alışveriş esnasında sırasını korumaya çalıştığı için toplum tarafından dışlandı, kendisiyle dalga geçildi. Bu durum, doların 5 Lira olmasından daha büyük bir felakettir. Doların düşmesi mümkündür ama sıraya giren insanları ıslah etmek bence daha zor bir iştir. On yıllar sürebilir.   Bir ülkede sıra bekleme alışkanlığı olmadıkça, fırsatçılık olur, vurgunculuk olur, adam kayırma olur, başkasının hakkını çiğneme olur. Bunların olduğu yerde ise sağlıklı ve mutlu bir toplum düzeni olamaz. Bu kadar basit. Bugün, 30 saniye beklememek için başkasının sırasını gasbedenler, yarın eline fırsat geçince insanların 30 milyonunu çalabilir. Sıra beklemeyen insan, toplumun sırtında bir yüktür, herkese zararı dokunabilecek bir potansiyel suçludur. Böyle insanlara kamu görevleri başta olmak üzere hiç bir önemli iş ve görev verilmemelidir. Bu alışkanlığın ailede kazandırılması lazım. Ama mutlaka okullarda öğretilmesi lazım. Uzmanlık alanım eğitim değil, meseleye dışarıdan bakan biriyim. Haddim olmayarak diyorum ki, ilkokullarda ilk 2 sene sadece insan olma, çevreci olma, saygılı olma, nazik konuşma, sıra bekleme dersleri verilsin. Belki çocuklar diğer derslerini öğrenmeye daha geç başlarlar ama daha mutlu bir toplum oluruz. Çok bilgili olmak elbette önemlidir, ama medenî bir insan olmak onun önünde gelir. Ahmet Emre Yüksel, bazılarına göre “küçük ve önemsiz” meseleleri böyle kısa kısa yazarak gündeme getirmeye devam edecek... Not: Siyasî içerik taşımayan yorumlarınızı beklerim.