Bana göre radyo: Dünya tarihinde son çağımızın en önemli ve ilk kitle iletişim aracıdır. Eğer bu kitle iletişim aracı yanlış değerlendirilirse kitlesel kültürel yok etme silahına dönüşebilir. Radyo insanların kendi ile başbaşa olduğu özel zamanlardaki yol arkadaşıdır. Radyo stüdyolarının tozunu yutanlar bilir. Radyocu demek; Büyük bir radyo kurup çalışanlarına bol para verebilmeyi hayal eden büyük yatırımcı demektir. Prodüksiyon stüdyolarında geceleri üşüyen,ama yine de arkadaşı olan mikrofona, mutluluktan sıcaklıktan bahseden insan demektir.Üç dört senede bir sakinleri değişen, bekar evlerinin ve öğrenci evlerinin dostu demektir. Mikrofon açık kalınca dünyası başına yıkılan adam demektir.Hayatın taa kendisi demektir radyo, radyocu hayal kurabilendir... Birleşmiş Milletler Radyosunun 13 Şubat 1946 tarihinde radyo yayınına başlaması dolayısıyla, UNESCO kararı ile ilan edilen “Dünya Radyo Günü” 2011’den beri her 13 Şubat tarihinde dünyada kutlanıyor. Guglielmo Marconi tarafından 1898’de icadıyla önce haberleşme amacıyla kullanılan, sonradan bilgi paylaşımı ve eğlence amacıyla kullanılmaya başlanarak insanların hayatına giren radyonun Türkiye’deki tarihçesi 1920’lere uzanıyor. İlk amatör radyo denemesi olarak Fransız’ların hediye ettiği telsiz ile 19 Mart 1923 tarihinde gerçekleştirilen ancak başarısız olan denemenin ardından, önce 1925 yılında “Telsiz tesisi hakkında kanun” adıyla bir yasa çıkarılarak ülke genelinde bir telsiz şebekesi kurulmasına karar verilmiştir. 1925 yılında Ankara ve İstanbul’da radyo kurma çalışmaları başlatılmış, İstanbul’da 6 Mayıs 1927’de ilk radyo yayını İstanbul Radyosu'nda  başlamıştır.